چالشهای جدید زیست محیطی
از نظر تولید مواد غذایی ، نه کشاورزان جهان و نه ناوگان ماهیگیری ، هیچ یک نتوانسته‌اند، تولید خود را با آهنگ رشد جمعیت تطبیق دهند. تولید سرانه غلات که در سال 1984 به نقطه اوج خود رسیده بود، اکنون 8 درصد سقوط کرده و تقریبا سالانه یک درصد کاهش می‌یابد. در چشم انداز آینده نیز هیچ تکنولوژی جدیدی وجود ندارد که نویدبخش آن باشد که کشاورزان خواهند توانست در برداشت غله مجددا به رشد سالانه 3 درصد برسند و به آن وسیله به کاهش گرسنگی و سوء تغذیه یاری رسانند.
افزایش صید ماهی از آن هم مشکل‌تر است. بعید است که اقیانوسها بتوانند در مقابل صید بیش از یکصد میلیون تن در سال ، یعنی سطح صید سال 1989 تاب بیاورند. از آن سال تاکنون با کاهش آهسته صید ماهی ، سرانه صید ماهی 6 درصد سقوط کرده است.
در مورد اقتصاد و انرژی جهان نشانه‌های فراوانی دال بر این که بازسازی مهمی در راه است، وجود دارد. این بازسازی ، در وسیع‌ترین سطح ، گرایش به دور شدن از سرمایه‌گذاری در زمینه سوختهای فسیلی و حرکت به سمت سرمایه‌گذاری در زمینه افزایش کارآیی و انرژیهای تجدد شونده دارد.
انرژی اتمی که زمانی تصور می‌شد، بهترین منبع تامین انرژی آینده است، نتوانسته امیدی را که برانگیخته بود، برآورده سازد و در غالب کشورهای تولید کننده آن ، این روش در پهنه اقتصاد مورد انتقاد قرار گرفته است. رشد انرژی اتمی که از میانه دهه 50 به این سو بی‌وقفه ادامه داشت، در سال 1990 کاهش یافته است.
