چالش‌ها

چالش‌ها

• مسائل اساسی در کشورهای در حال توسعه مثل برزیل و مکزیک اینست که مناطق حفاظت شده از تجاوز و مدیریت ضعیف رنج می‌برند. در برزیل، مناطق حفاظت شده رو به افزایش هستند اما چالش‌های مهمی به دلیل فعالیت‌های بشری وجود دارند. ورود به سیستم و ایجاد معدن، تهدید بزرگی برای مناطق حفاظت شده محسوب می‌شوند. بین سالهای ۱۹۹۸ و ۲۰۰۹، km2 12،۲۰۴ از جنگل‌های مناطق حفاظت شده با ۱،۳۳۸ معدن‌های در حال استخراج و ۱۰،۳۴۸ در انتظار تصویب، پاکسازی شدند. برخی از افراد تصور می‌کنند که کشورهای در حال توسعه اگر می‌خواهند این مشکلات را حل کنند نیاز دارند که پول بیشتری از بودجه خود را به این موارد اختصاص دهند.
• دولت‌های آفریقایی با چالش‌های متعددی در پیاده‌سازی مکانیزم‌های حفاظت از محیط زیست روبرو هستند. در تانزانیا به عنوان مثال، فقدان منابع مالی برای مدیریت مناطق حفاظت شده، حکومت ضعیف و فاسد و موارد قابل توجه شکارهای غیرقانونی مسائل عمده‌ای هستند. همچنین با تخصیص زمین‌های بزرگی به پارک‌های ملی، مردم بومی مجبور به تغییر مکان شده‌اند که نتیجه آن عدم مشارکت محلی در تصمیم گیری‌های زیست محیطی می‌باشد. در نتیجه این مسایلی که نام برده شد اجازه ساخت " پارک‌ها با مردم "، به منظور تشویق حمایت بهتر از مدیریت و اهمیت به زمین‌ها داده شد.
• با توجه به شرایط آب و هوایی استرالیا که توسط بیابان‌ها و مناطق نیمه خشک احاطه شده است، بیشتر چالش‌های حفاظت از محیط زیست بر روی توانایی و مدیریت منابع آب متمرکز شده‌اند. حتی اگر این موضوع در مناطق بزرگ مورد تقاضا مثل حوضه موری دارلینگ ادامه یابد، چندین اتفاق اساسی در حفاظت محیط زیست اتفاق خواهند افتاد.

مطالعه موردی، سد رودخانه فرانکلین:

در سال ۱۹۷۹، ساخت سد برق آبی بر روی رودخانه فرانکلین در تاسمانیای غربی پیشنهاد شد. مزایای استفاده از این پروژه می‌تواند افزایش تولید قدرت و ایجاد موقعیت شغلی منطقه‌ای برای نرخ بالای بیکاری در تاسمانیا باشد. طرفداران حفظ منابع طبیعی در مورد غلظت بالای سایت‌های بومی که آخرین رودخانه وحشی استرالیا بود، نگران بودند. این موضوعات به سرعت با جنبش مقاومت انجمن بیابان تاسمانیا، بر روی حفاظت محیط زیست متمرکز شدند. این موقعیت از یک همه پرسی دولتی تا محاصره ساخت و سازهای عمومی تشدید شد که در نهایت منجر به مداخله قوه مقننه فدرال شده و دولت در دادگاه عالی به چالش کشیده شد. دولت اعلام کرد که پارک ملی رودخانه وحشی فرانکلین-گوردون در سال ۱۹۸۱، و بخشی از منطقه میراث جهانی بیابان تاسمانیا از دست رفته است.